- Speelfilm
- Ong. 2 uur
- tragicomedie, drama, comedie
'1001 Am*damse Nachten' is een werktitel die beklijfde.
Amsterdam op z'n mooist.
Eigenlijk bevalt hij wel.
Maar suggesties voor beter zijn altijd welkom.
Volgens de kritische lezers is dit het meest toegankelijke script dat er tot nu toe door Eric Wobma is geschreven.
Waar hij het niet helemaal mee eens lijkt te zijn...
In dit filmscenario volgen we de ‘illegale beeldhouwer’ van Amsterdam, die de stad heeft verrijkt met een aantal werken waarvoor geen toestemming is verleend om die op straat neer te zetten.
Toch staan ze er nog steeds.
Wie is de anonieme beeldhouwer, zoals hij ook wel wordt genoemd.
Hij, jawel, want er zijn wel wat feiten bekend.
Maar de beeldhouwer wil per se niet in de publiciteit komen. Jammer, hij was en is maar één handshake away.
In die hand zit meestal een glas wijn, want hij behoort toe aan een lid van mijn proefclub. Als het proeven verwerd tot vrolijk doordrinken, zijn er per ongeluk wel eens wat details van het leven van de beeldhouwer over tafel gegaan. Tussen fles en kurkentrekker, zeg maar.
Maar veel was het niet.
Soms zit het mee, en soms...
Dus werd hij onmiddellijk een ‘zij’ in ‘1001 Am*damse Nachten’.
En werden de handvol feitjes verpakt in (veel) fictie.
Hieronder het dossier van de speelfilm, en de eerste zes scènes.
Om alvast de nieuwsgierigheid te prikkelen, zeg maar.
Het zou een 'grote' speelfilm betekenen, maar technisch staan de kopstukken al klaar om de kosten binnen de perken te houden,
en toch schitterende plaatjes af te leveren.
