Zolang de mens zich laat leiden door de natuurlijke nieuwsgierigheid, komt alles goed. Daarbij maakt het niets uit waarop die ontdekkingsdrang gericht is: opera of olijven, paarden of postzegels, middeleeuwen of Monty Python, hiphop of history of homeruns, breakdance of ballet, klassieke muziek of kaatsen, danwel korrels in zandlopers...

Pas wanneer de mens zich niet meer interesseert en verzandt in wat per abuis het fin de siècle-gevoel is genoemd -het kan zich namelijk net zo makkelijk aan het begin van een eeuw voordoen- zal het mis gaan.

Zo blijkt ook maar weer.
Keer op keer.