Omdat er weer eens meer tijd verstreken was dan de agenda voor mogelijk had gehouden, moest een taxi te hulp worden geroepen.
- "Wáár wil je naar toe ? Oh, ja, ja hoor, dat weet ik wel te vinden. Ja, weet je, ik ben er niet zo bij man, vandaag, want weet je, eigenlijk is dit niks voor mij. Dat rijden en dat stoppen en dat optrekken de hele tijd, echt hoor, dat is niks voor mij."
"Het valt ook niet mee om de hele dag in de stad door het verkeer te..."
-"Echt man, ik word er agressief van. Niets dan respect voor mijn collega's hoor, echt, maar weet je, man, ik kan er gewoon niet tegen. Hier, kijk nou man, dat bedoel ik nou ! Weet je nou wat ik bedoel, zo gek word ik er van."

De taxi kwam tot stilstand vanwege een rood verkeerslicht.

-"Stoppen, optrekken, remmen, optrekken, stoppen ! Echt, ik kan er niet meer tegen. Weet je, in de textiel zeggen ze, is nog steeds een boterham te verdienen."
"Eh... hier de tweede links, en dan zijn we er eigenlijk al."

Misschien klonk er iets teveel opluchting in door, maar, weet je...