(Vormgeving button door: Massimo Randag)

Zo gek was het niet dat we vroeger beducht waren om van de planeet af te vallen. Ook nu we weten dat de aarde vrijwel rond is, rijden we wel heel erg ver.
En verder !
Voor we in Averøy aankomen dienen we toch nóg een keer door een veerpont overgezet te worden, en voeren telkens weer meer bruggen die zich door de wind hebben laten ringeloren naar een volgend eiland.
Want al zijn we verwijld geraakt in de fjorden van Noorwegen, waarin volgens THE HITCHHIKER'S GUIDE TO THE GALAXY de handtekening van de schepper te lezen zou zijn, toch blijft de branding zich tot de horizon uitstrekken, betruffeld met eindeloze eilandjes, rotsen en stenen die hun koppen boven het schuim opsteken.

 

Dan wijst een bord aan de Atlantershavsvegen, oftewel de Atlantische Weg, naar de bestemming. Het 'hoogwaardige strandhuisje' ligt pal aan zee, waar de eeuwige bries regelmatig aanwakkert tot een kleine storm. Het doet denken aan of dromen van het boothuis in Laugharne, waar Dylan Thomas zijn magistrale gedichten schreef, en aan de koloniale blokhut aan het strand nabij Dollarton, British Columbia, de plaats waar Malcolm Lowry zijn meesterwerk creëerde.

 

Al is er wel wat meer comfort in deze vissershut; koelkast, koffiezetapparaat en kabel voor het internet verhogen de kommerloze vakantiestemming.
Ook de badkamer is van alle gemakken voorzien, en een raampje opent pal op zee, waar frisse lucht triomfantelijk door naar binnen stroomt.
Toch staat er In het kozijn een spuitbus, waaruit het chemische alternatief van citrusgeuren verkregen kan worden.
De voor(ui)tgang laat zich ook in Ultima Thule niet stuiten.