Een wereld zonder chocola of ijs zou een troosteloze bedoening zijn, dus mogen we ons gelukkig prijzen met Häagen Dasz en de kartonnen emmertjes van een halve liter dat de verrukkelijkste icecream bevat dat een mens zich zou kunnen wensen... tenzij hij dat zelf maakt natuurlijk. Of in Le Garage of Spring geserveerd krijgt, want wat ze daar onder ijs maken verstaan ! Njam njam njam !! Vanille-ijs, niets eenvoudiger dan dat zijn we geneigd te denken, maar o là là, wat kan de ware keuken toch onnavolgbare heerlijkheden van de simpelste dingen maken. Het vanille-ijs dat die keukenbrigades zelf draaien, is wel zo ongegeneerd lekker, dat een mens er haast onredelijk van zou worden als het bordje eenmaal leeg geschraapt is. Mag ik niet nog een beetje meer ?
En waarom dan wel niet !

In Amsterdam kent het plezierige restaurant 'De Vis Aan De Schelde' de slagschaduw van ijs: om de hoek zit al decennia lang het vermaarde 'Venezia', waar op authentiek Italiaanse wijze de lekkernijen vervaardigd worden. Erg lekker, al zouden ze best wat meer aandacht mogen besteden aan de simpelste onder de ijssoorten, alweer dat vanille, want dat blijft toch de meest prominente smaak en majesteitelijk in al haar eenvoud.
Nogal wat klanten van het restaurant slaan daar het dessert over en gaan om de hoek een coupe halen, of een hoorn om dat op te smikkelen terwijl op zachte zomeravonden teruggewandeld wordt richting binnenstad. Arme patissier van 'Vis Aan De Schelde', al is het natuurlijk wel een uitdaging om die kaap te ronden.

Qua voorverpakt ijs is Häagen Dasz het lichtende voorbeeld voor alle ijsmakers, vooral zij die toch nog steeds allerhande kleur- en smaakstoffen of andere onnatuurlijke middelen durven te gebruiken. En hier, aan de overkant van de oceaan en lekker dicht bij het thuisland, zijn er smaken verkrijgbaar die doen jubelen, al is de 'Lemon & Cream' nergens te vinden. De 'Rocky Road' is heerlijk crispy, en in de allernieuwste trouvaille wordt de combinatie chocolade-ijs met pindakaas op de wereld losgelaten...
Hoe dan ook, een half litertje is zo veel niet, zullen we maar zeggen.
 

Häagen Dasz, "c'est päarfait" zoals ze in Quebec jubelen, stond lang op eenzame hoogte. Maar er zijn andere sterren aan het firmament verschenen. Ben & Jerry's uit Vermont bestookt de kroon met al even pure en schone ingrediënten.

Van 'Venezia' naar huis is een half uurtje lopen; de allereerste keuken waarin Ben & Jerry's werd gemaakt en het eerste winkeltje dat werd geopend zijn nauwelijks een uur rijden van Montréal verwijderd, en dus is een pelgrimage op zijn plaats.
"You are what you eat, and you are where you eat", zegt de ó zo Canadese schrijver Joe Fiorito in zijn 'Comfort Me With Apples', een schitterende titel voor een bundel culinaire verhalen. 'Considering The Pleasures Of The Table' luidt de ondertitel. Het boek geeft een goede blik op de mensen en hun gewoontes in dit prachtige land, waar het klimaat met eindeloze winters die het kwik naar -25° Celsius laat kruipen en zomers met temperaturen van rond de 40° nogal wat veerkracht vereist.

Past 'Ben & Jerry's' in het karakter van dit land ? Waar alles dat groeit en bloeit met respect behandeld wordt, maar waar melk, onmisbaar voor ijs, wordt gepasteuriseerd ? Waar schaarste maar ook zoveel rijkdom is; Canada is bijvoorbeeld het land met de grootste zoetwatervoorraad ter wereld en dat zal binnen afzienbare tijd het meest schaarse artikel op de planeet worden. Buurman U.S. of A. heeft al gemeld dat water door hen nooit als een nationaal product gezien zal worden. Oftewel:"Wat dein is, mijn is." Dat hebben ze over die Texaanse olie nimmer gezegd...

We komen uit de metro en lopen naar het autoverhuurbedrijf. Op de hoek van de straat vraagt Emmet plots of ik mijn paspoort bij me heb.
"We moeten ten slotte de grens over."
-"Grens ? Welke grens ?
"Hè ? Je wilt toch naar Vermont ! Dat ligt in de States weet je."
-"Oh... Ben & Jerry's is Amerikaans ? Dat wist ik niet... Dacht, eh, dat 't Canadees was..."
Het is beter even te zwijgen.

"Nou ja, laat dan maar zitten, ik wil nog zo veel van Canada zien ! De U.S. is voor een volgende reis. Shrimp in New Orleans, steaks in de Midlands, cannoli in New York... Maar laten we nu naar Quebec Stad gaan ! Of er op uit om groundhogs en racoons in de natuur te zien, want die zullen toch heus niet alleen in de verlaten pakhuizen van de haven hokken, is het wel ? En wat is dat eigenlijk, een groundhog; die andere is een wasbeertje, die kennen we van Disney's 'Pocahontas', maar een bosmarmot, wat moet ik me daar nou weer bij voorstellen... Pardon, welke film, welke dag ?"
Canada, land van onbegrensde schoonheid..