Mikkel

MONTEIRO, die Michael heet, is één van die al te unieke mensen die immuun blijken te zijn voor het gif dat met het ouder worden in de vorm van sarcasme en cynisme of verbittering het leven vertroebelt.

Mikkel stapt nog net zo vrolijk en vriendelijk door de wereld als op zijn allereerste klusje in '94, waar hij met ongebreideld enthousiasme alle lampen ondersteboven op statief zette, en -wat hij zelf zo graag aanhaalt- de zoektocht naar een Franse vlag (een rechthoekige metalen plaat ter grootte van een A4 blaadje, gebruikt op de camera om te verhinderen dat lamplicht direct de lens raakt) kortsloot door met een dundoek te wapperen en te roepen:"Een Franse vlag lag er niet in het prop-hok, maar wel een Italiaanse !"

Ontwapenend, en dat is Michael Monteiro nog steeds.
Ondertussen is hij uitgegroeid tot een supertalent als steadicam operator, waarbij hij vooral met Mick Durlacher een team zal vormen, dat simpelweg niet in staat zal zijn om anders dan adembenemend mooie shots te creëren.

Ook als camera operator en als focus puller is Michael van grote klasse.
Misschien wel te groot voor ons kleine landje, want hij werkt samen met zijn kornuiten al te vaak in het buitenland, met een voorkeur voor de Britse eilanden.

Dat is toch jammer, groot talent willen we het liefst koesteren en dicht bij ons houden. Helemaal als die persoon het leven lichter en prettiger maakt !

Mikkel kan trouwens ook mooi dichten, maar de woorden die hij ons zond na het draaien van 'Mixed Bag, or What's In A Dream' (zie trailers) houden we hebberig voor ons zelf.
Een heuse Uomo Universalis, deze olijkerd !
www.mamafilmservices.com