Mauves.
Wat een prachtige naam voor een zondoorpoeierd dorp. Victor Hugo sprak vol vuur over de vins des Mauves. Mauves, bakermat van een purperen wijn die de wervelende sluiers van de nauwelijks verhulde Salomé in de geest kan roepen. Mauves is het hart van de appellation Saint Joseph.
Echter, de Heilige Josef was een timmerman, en dat is te merken bij deze naar hem genoemde wijn: door een teveel aan hout, dat fruit en karakter maskeert, verwordt een in potentie zinnenstrelende Rhône-wijn maar al te vaak tot een eenduidige vanille-soep, die overal vandaan had kunnen komen.
Gisteren werd aan een vriendschappelijke dis een witte Saint Joseph geschonken, die weer eens deed denken aan de Bijbelse dans van Richard Strauss. Bestaande voor 95% uit de cépage Marsanne en een scheutje van de druivensoort Roussanne en al vier jaar oud, maakte het nieuwsgierig. En hebberig.
Gewapend met de kurk, enig aanknopingspunt om de wijnboer -P.GONON- te vinden, reed ik het dorp binnen. Het geluk was met me: de facteur stapte net van zijn brommertje, en als iemand weet waar eenieder woont, dan is het de Franse plattelands postbode wel.
Nu rolt het leven in het Zuiden anders dan in onze contreien, dus de man deed zijn helm eens af, wat gezien zijn haardracht lang geleden geweest moet zijn, en begon aan een goedbedoelde uiteenzetting. Toen ik alle personen Gonon zo'n beetje wist te wonen, ("Pierre moet u hebben, ja ja, of zijn broer Jean, die om de hoek woont, maar die is er op het moment niet. Die is naar Valence. Maar Pierre is ook zo'n beetje de patron sinds de broers het van vader hebben overgenomen"), kwam een oudere man met een hoofd dat wat te groot voor zijn lichaam was, uit het huis waar we voor stonden te babbelen.
-"Meneer zoekt Pierre Gonon", legde de postbode behulpzaam uit. Waarna het hek van de dam was, want volgens de heer op wiens stoep we bivakkeerden maakten Pierre et Jean helemaal geen slechte wijn, maar er was beter te vinden. En ook naar al die andere wijnboeren kreeg ik een routebeschrijving.
Uiteindelijk heb ik de kelder van Gonon dan toch gevonden…
Opgelaten klopte ik op de poort, want erg netjes is het niet om zo maar onaangekondigd aan te komen waaien. En de Nederlanders staan er toch al zo fraai op bij de Galliërs. Les barbares nordiques worden we genoemd; meestal vergezeld gaand met een grijns, maar toch... Een telefoonnummer heb ik echter niet kunnen vinden, en de wijn was zo lekker dat scrupules voor een keer dienden te wijken. De poort ging open.
Wat kan er gezegd worden? Pierre Gonon is een genoeglijke jonge man en een gepassioneerd wijnmaker. Hij werkt nagenoeg helemaal schoon, met natuurlijke gisten en met lage rendementen (nog geen 30hl/ha). En alle heiligen zij gedankt: geen nieuwe houten tonnen. Stokoude muids uit de Elzas met een inhoud van 1200 liter, de bekende barriques (228 liter) uit de Bourgogne, én het typische Rhône-vat waar 600 liter wijn in gaat, en dat heel handig demi-muids wordt genoemd.
Prachtige kelders (, maar misschien is elke kelder fraai voor iemand die op een etage woont...) waarin één gemis meer en meer duidelijk werd. Er was geen flessenopslag, of ... alles was al op.
-"Pal voor de oogst gaan we bottelen. Bij een juiste maan natuurlijk. Dus na de oogst hebben we weer wijn. Maar nu is alles echt helemaal schoon op. Het spijt me."
Even sta ik op het punt om te gaan smeken; al is het maar één fles wit en één rode ! Om thuis te laten proeven ! Alstubliefalsteblieffasteblasteasteasteblief !!!
Maar een wijnboer die bij de eerste ontmoeting twee uur de tijd voor je neemt, de jaargang '98 op fles laat proeven (waren dat de flessen die ik anders mee had kunnen nemen ?!?!) én alle wijn van '99 van zijn zes verschillende rode wijngaardjes (in totaal 7 hectaren beslaand) in het glas giet, vol trots uitweidend over al die verschillende climats die straks samen één enkele Saint Joseph zullen gaan vormen ... Na zo'n ochtend zou Pierre me heus wel twee flesjes verkocht hebben ... als hij ze had gehad. Chagrijnen of huilen, op de knieën vallen, bankbiljetten strooien ... het zal geen zin hebben. Hij heeft echt niets meer in huis.
Wat beter dan het beste proefverslag bewijst dat zijn wijn heerlijk is !